Badanie tarczycy

W pierwszym trymestrze ciąży obowiązkowo przeprowadzana jest ocena funkcji tarczycy przyszłej mamy. Niewydolność tarczycy u kobiet w ciąży ma konsekwencje dla rozwoju płodu. Może być bezpośrednim czynnikiem wpływającym na rozwój intelektualny dziecka, wiąże się również z ryzykiem utraty ciąży. Oznaczenie w jednym z laboratoriów sieci Diagnostyka poziomu TSH i przeciwciał przeciwko antygenowi tarczycy, tzw. przeciwciał anty-TPO, umożliwia zdiagnozowanie łagodnej niewydolności tarczycy i ustalenie jej ewentualnego związku z mechanizmami autoimmunizacyjnymi, a także określenie ryzyka wystąpienia zapalenia tarczycy po porodzie.

Konflikt serologiczny

Do konfliktu serologicznego w trakcie ciąży dochodzi w wyniku wniknięcia krwinek dziecka do układu krążenia matki. W prawidłowej ciąży do kontaktu dochodzi zazwyczaj dopiero w trakcie porodu, ze względu na istnienie tzw. bariery łożyskowej, która oddziela krwioobieg dziecka i matki. Wcześniejszy kontakt krwinek dziecka z układem krwionośnym matki może nastąpić w wyniku zabiegów wewnątrzmacicznych wykonywanych w trakcie ciąży. W ciąży konflikt dotyczy najczęściej antygenów systemu Rh. W przypadku, gdy matka posiada grupę krwi Rh(-), a dziecko R(h+), system odpornościowy matki rozpoznaje antygen Rh na krwinkach dziecka jako antygen obcy i rozpoczyna produkcję swoistych przeciwciał anty-Rh klasy IgG. Przeciwciała IgG mogą przenikać przez łożysko. Jeżeli więc do wspomnianego kontaktu z krwinkami dziecka dojdzie w trakcie ciąży, przeciwciała IgG matki niszczą krwinki dziecka, prowadząc do anemii płodu, w konsekwencji, w najgorszym przypadku, do poronienia. Praktycznie, w wyniku konfliktu Rh zagrożone jest dopiero dziecko w drugiej ciąży, gdyż przeciwciała anty-Rh u matki powstają po porodzie. Konfliktowi w drugiej i następnych ciążach zapobiega się przez podanie matce immunoglobuliny IgD. Oznaczenie grup krwi matki (i ojca dziecka), w tym antygenów Rh, powinno być wykonane w początkowym okresie ciąży.

Doustny test tolerancji glukozy

Między 24, a 28 tygodniem ciąży należy wykonać doustny, przesiewowy, test tolerancji glukozy. Istotne jest, że nie ma wymogu, aby ciężarna zgłaszała się na czczo, gdyż dopuszczalny jest lekki posiłek. Oznaczenie poziomu glukozy we krwi wykonuje się po godzinie od podania w laboratorium 50 gramów glukozy w roztworze wodnym. Stężenie glukozy nie powinno przekraczać 7,8 mmol/l. Jeśli wynik testu przekroczy 11,1 mmol/l lekarz kieruje ciężarną do ośrodka referencyjnego. Nieprawidłowe wyniki są wskazaniem do wykonania dwu lub trzypunktowej krzywej cukrowej z obciążeniem 75 gramami glukozy. Stężenie glukozy w krwi oznaczane jest wtedy na czczo oraz po pierwszej i drugiej godzinie po podaniu glukozy.

Oznaczanie glukozy w krwi ma na celu wykrycie cukrzycy ciążowej, której konsekwencją dla dziecka mogą być: wady wrodzone, wysoka masa urodzeniowa, opóźniony rozwój, zwiększone ryzyko śmierci okołoporodowej. Konsekwencjami dla ciężarnej może być: nadciśnienie, ryzyko zakażenia dróg moczowych, zaburzenia widzenia, poronienie.

Inne badania przesiewowe

Do końca pierwszego trymestru obowiązkowo wykonywane są testy diagnostyczne wykluczające zakażenie kiłą, oznaczające odporność na zakażenie wirusem zakażenia wątroby typu B (HBV) tj. oznaczenie przeciwciał anty-HBV i monitorujące poziom glukozy we krwi (na czczo).

Natomiast około 35 tygodnia ciąży przeprowadza się przesiewowe, mikrobiologiczne badanie czystości pochwy. Wykrycie chorobotwórczych bakterii jest wskazaniem do antybiotykoterapii, która pozwalana na uniknięcie zakażenia okołoporodowego noworodka. Ponadto niewykryta i nieleczona infekcja dróg rodnych u kobiety w ciąży może doprowadzić do osłabienia worka owodniowego i przedwczesnego porodu.

Przesiewowe badania prenatalne mają na celu stwierdzenie ryzyka obciążenia dziecka chorobą genetyczną. Najczęściej badania określają ryzyko tzw. trisomii 21, czyli zespołu Downa i rzadszych trisomii dotyczących chromosomów 18 i 13. Są badaniami nieinwazyjnymi, wykonywanymi w krwi matki, które nie stanowią zagrożenia dla dziecka. Ryzyko wspomnianych trisomii wzrasta przede wszystkim z wiekiem matki. Przyjmuje się, że kobiety powyżej 35 roku życia należą do grupy podwyższonego ryzyka i dla nich badanie takie zalecane są szczególnie. Jednakże szeroka dostępność przesiewowych badań prenatalnych opartych na oznaczaniu tzw. markerów biochemicznych, które obecne są w ofercie Diagnostyki, pozwala na rozszerzenie wskazań do badań na kobiety młodsze. Pomyślny wynik testu poprawia samopoczucie matki, co pozytywnie odbija się na rozwoju dziecka. Kobiety z grupy wysokiego ryzyka obciążeń genetycznych płodu (wiek powyżej 35 lat, wada genetyczna poprzednich dzieci) mogą poddać się molekularnemu, nieinwazyjnemu, badaniu genetycznemu, które równocześnie pozwala na określenie płci dziecka i wad genetycznych płodu związanych z chromosomami płciowymi.

Badania nieobowiązkowe, ale ważne

Poza badaniami przesiewowymi wykonywanymi obowiązkowo i bezpłatnie (w przypadku wyboru opieki medycznej finansowanej ze środków NFZ), w kontekście ciąży należy wspomnieć także o tzw. laboratoryjnych badaniach zalecanych. W przeciwieństwie do przesiewowych nie są refundowane przez NFZ, jednak są ważne dla zdrowia przyszłej mamy i jej dziecka. Obowiązkiem każdego lekarza prowadzącego jest informowanie o możliwości ich wykonania. Mimo, że znajdują się poza obowiązkową listą badań to jednak powinny być przeprowadzone w tym wyjątkowym okresie życia kobiety.

W laboratoriach możemy wykonać:
- badania wykluczające zakażenie wirusem HIV
- badanie wykluczające zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV)
- status serologiczny (odporność lub brak odporności) na zarażenie toksoplazmą
- status serologiczny (odporność lub brak odporności) na zakażenie wirusami różyczki i cytomegalii.

W przypadku toksoplazmozy, wirusów różyczki i cytomegalii można również wykrywać ostrą fazę choroby, która wymaga natychmiastowej reakcji. Dzieje się tak, gdyż choroby te, przebiegające w ciąży, wiążą się z bardzo poważnymi, często dramatycznymi konsekwencjami dla dziecka lub utratą ciąży.

Koszt pakietu badań przeznaczonego dla kobiet w ciąży, w laboratorium dysponującym pełną ofertą, jak Diagnostyka, to około 300-400zł. Jest to kwota nieporównywalnie niższa niż ta, którą musielibyśmy przeznaczyć na leczenie konsekwencji choroby niewykrytej w czasie ciąży. Przeprowadzenie kompletnej diagnostyki umożliwia szybszą interwencję lekarską, zwiększa szansę na urodzenie w pełni zdrowego dziecka i pozwala na przygotowanie się do specjalnej opieki nad dzieckiem chorym, w przypadku wykrycia ewentualnych chorób wrodzonych.

Ogólnopolska sieć laboratoriów medycznych Diagnostyka prowadzi dwuletnią kampanię profilaktyczną pt. „Jestem kobietą i dbam…”. Jej przyczyną jest fakt, iż kobiety zwykle dbają o zdrowie nie tylko swoje, ale i całej rodziny. W 2014 odbywały się dwa etapy, pierwszy z nich poświęcony był samym kobietom, a drugi ich partnerom. Natomiast 1 marca 2015 ruszył trzeci etap kampanii, który skierowany jest do kobiet i ich dzieci. W jego ramach kupić można z 65% zniżką 3 różne bony na pakiet badań dla kobiet przed ciążą, kobiet w ciąży i dla dzieci do lat 16. Każdy uprawnia więc do badań na kwotę 270 zł, a kosztuje 99 zł.



Beata Skowron
Diagnostyka Sp. z o. o.